ՀՀ Հողային ծածկույթը

Հայաստանի Հանրապետությունը սակավահող է. ունի ընդամենը 2 միլիոն 974 հազար հեկտար հողային տարածք: 1 շնչի հաշվով’ 0,14 հա: Այդ ցուցանիշով Հայաստանը աշխարհում վերջին տեղերում է:

Գյուղատնտեսական օգտագործելի հողատատածությունը կազմում է Երկրի տարածքի 71,3%-ը, իսկ վարելահողերը’ ընդամենը 15,2 %: Բնակչության 1 շնչին բաժին է ընկնում 0,657 հա գյուղատնտեսության օգտագործելի հող:

Չնայած տարածքի փոքրությանը, բնակլիմայական պայմանների բազմազանության պատճառով հողերը չափազանց բազմազան են:Հանրապետության տարածքը հիմնականում ծածկված է կամ նստվածքային, կամ էլ հրաբխային ապարներով, որոնց հողմահարման նյութերի վրա զարգանում են տարբեր տիպերի հողեր։

Հայաստանում հանդիպում են հողերի ծագումնաբանական 14 տիպ, 27 ենթատիպ, բազմաթիվ սեռեր, տեսակներ և տարատեսակներ: Այդ 14 հողատիպերից 7-ը գոտիական են,իսկ մյուսները’ միջգոտիական:

Գոտիական հողատիպերից հիմնականում ձևավորվել են կիսաանապատային գորշ, շագանակագույն, սևահողային, մարգագետնատափաստանային և լեռնամարգագետնային, իսկ Փոքր Կովկասի անտառային մարզում՝ անտառային դարչնագույն, ճմակարբոնատային, անտառային գորշ և մարգագետնատափաստանային հողատիպերը:

Հողատեսակները փոխվում են ըստ բարձրության՝ վերընթաց գոտիականությամբ: Հանրապետության ցածրադիր շրջաններում տիրապետում են գորշ հողերը: Նախալեռներում հողերը բաց շագանակագույն են: Դրանցից դեպի վեր տարածվում են լեռնաշագանակագույն հողերը և սևահողերը: Այս նույն գոտում տեղտեղ հանդիպում են անտառային գորշ և դարչնագույն հողեր: Ավելի բարձր տիրապետող են դառնում լեռնամարգագետնային, իսկ գագաթամերձ և խոնավ շրջաններում նաև ճմատորֆային հողերը:

Ռելիեֆի որոշ ձևերում գերխոնավացման և մարդու գործունեության հետևանքով ձևավորվել են ոչ գոտիական մարգագետնային գորշ, ոռոգելի, մարգագետնասևահողային, գետահովտադարավանդային, աղուտալկալիական, հնահիդրոմորֆ ալկալիական, լճամերձ թույլ զարգացած հողեր:

Վերադառնալ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆ